جامعه‌شناسی ورزش و هویت ایرانی
جامعه‌شناسی ورزش
گروه جامعه‌شناسی ورزش انجمن جامعه‌شناسی ایران نشست روز سه شنبه هفتم خرداد ماه سال 1392خود را به موضوع «جامعه‌شناسی ورزش فوتبال و هویت ایرانی» اختصاص داد که در آن دکتر سید مهدی آقاپور، ایرج کاظمی و ابراهیم خدایی به ایراد سخنرانی پرداختند.درآغاز این جلسه دکتر آقاپور با بیان موضوع و اهمیت مساله به ارتباط هویت و ورزش و جنبه هویتی قوی آن در جامعه اشاره کرد و گفت: امروزه ورزش در سطح پایه و ورزش قهرمانی و نیز در سطح تماشاگری، جنبه هویتی قوی در اجتماع دارد و با توجه به اینکه ورزش یک امر بین رشته ای است ما نیاز داریم که هم سطح عملی ورزش در جامعه ارتقا پیدا کند و هم در حوزه نظری و دانشگاهی تقویت شود. وی ادامه داد:
بحث‌های هویتی از آن جهت حائز اهمیت است که ما خود باختگی ورزشی که امروز نسبت به الگوهای ورزشی مدرن داریم را بشناسیم و درصدد اصلاح آن برآییم. البته این بدان معنی نیست که ما خودمان را از دنیا جدا کنیم ولی با توجه به اینکه ورزش و بخصوص فوتبال به لحاظ قهرمانی در جامعه ما مهم هستند ما نیاز داریم این آسیب‌ها و خود باختگی ورزشی را بشناسیم و بعد بتوانیم هم در حوزه عمل و جامعه ورزش کشور و هم در حوزه نظر و مراکز دانشگاهی و آکادمیک با فکر و تدبیر به اصلاح مسائل فرهنگی و اجتماعی ورزش کمک کنیم و الگوی ورزشی خودمان را هم داشته باشیم و در سطح ملی و بین المللی آنرا دنبال کنیم. در ادامه این نشست ابراهیم خدایی، کارشناس ارشد انسا‌ن‌شناسی، به ارائه نتایج تحقیق خود با موضوع ملی گرایی ورزشی در لیگ برتر فوتبال ایران پرداخت .وی ملی گرایی را تعلق فرد به یک کشور به عنوان واحدی سیاسی تعریف کرد که برای تعریف و فهم آن باید به مفهوم محلی گرایی توجه کرد و توضیح داد: هویت ملی نوعی هویت محلی است و منظور از آن احساس تعلق یک جمع نسبت به یک محل سیاسی، یعنی یک کشور است که در عین حال از دیگرانی که به کشورهای دیگر تعلق دارند متمایز است. وی گفت به طور کلی دو قطب محلی و جهانی داریم اما من در تحقیقم از هویت سلسله مراتبی محلی، ملی و جهانی سخن گفته‌ام و منظورم از هویت محلی، هویت‌های قومی و شهری کوچکتر از ملت هستند. وی در ادامه به پیوند متقابل میان ملی گرایی و ورزش اشاره کرد و گفت: از طرفی میدان ورزش به بیان و تقویت ملی‌گرایی خیلی کمک می‌کند، شما شکوه ملی‌گرایی را جای دیگری همپای فریاد زدن نام ایران توسط تماشاگران در یک استادیوم فوتبال نمی‌یابید. از طرفی، همین جنبش‌های ملی و قومی روی ورزش سرمایه گذاری می‌کنند و پیشرفت ورزش نیز صورت می گیرد. این فرایند پیوند متقابل ملی گرایی و ورزش را در مفهوم ملی گرایی ورزشی میتوان بیان کرد که از سوی برخی علمای اجتماعی و سیاسی استفاده شده است.
منبع :انجمن جامعه شناسی ایران
